مرغ آمين درد آلوديست كاواره بماند★٭٭٭★رفته تا آنسوي اين بيداد خانه بازگشته
رغبتش ز رنجوري نه سوي آب و دانه★٭٭٭★نوبت روز گشايش را در پي چاره بماند